500 dagen

Het crematorium Heimolen Sint-Niklaas. Er wordt een brief voorgelezen van de weduwe. Het gaat over 500 dagen. De dagen vanaf de diagnose mesothelioom tot het moment van zijn overlijden. “500 dagen leven in de wetenschap dat we mekaar zullen moeten loslaten”. Tegelijk verschijnen foto’s op het scherm. We zien een rijzige, stralend gezonde man, hij had een hoge job, niet iemand die in stoffige krochten van een asbestfabriek werkte. We horen hoe jazz en levende muziek hem in vervoering bracht en tot wat hij in de 500 dagen werd herleid. Deze mens en wat met hem gebeurde…

Lees verder

Beste u die dit leest,

Bij het overschouwen van het voorbije jaar merken we dat er nog warmte blijft hangen na de voorstellingen van STOFF 01 in het Museumtheater. Complexe gevoelens van verdriet, ijdelheid, poëzie, schoonheid, boosheid en machteloosheid bereikten een paar honderd mensen. De voorstelling was geïnspireerd op gesprekken met asbestslachtoffers. Die gesprekken waren onze belangrijkste activiteit. Het was veel en steeds anders dan verwacht. Het maakte ons onzeker. Een gewaarwording die ons aan het denken zette.

We…

Lees verder

De reflectie van een winterboom in de voorruit van een marktkraamauto (Beveren Marktdag  op dinsdag)

Foto © Stefaan van Biesen

STOFFvzw in december

Een bedenking. Vorige maand organiseerden we samen met Vormingplus een voordracht onder de titel: ‘Asbest in detail bekeken’. We zijn met een twintigtal aanwezigen en twee sprekers: de Sint-Niklase longarts Koen Deschepper en prof. dr. Emeritus Benoit Nemery. We leren bij, zeker over de ziekten die asbest kan veroorzaken en wat er bij komt kijken. Zeg maar: pure ellende. We zien afbeeldingen van scans en projecties van zuivere en minder zuivere…

Lees verder

oktober in het Land van Waas       foto © Stefaan Van Biesen

Waarom ik? Of mijn moeder, of man? Asbestkanker slaat redeloos toe. Sommigen krijgen het, anderen niet. De ziekte is onvoorspelbaar, niet evenredig met veel of minder asbest. Er is twijfel en onzekerheid. Het kweekt angst. Stille angst.

Het is als met rouwen, eerst is er ongeloof: ‘De diagnose zal wel fout zijn’. Later is er het weg denken. Keer op keer horen we hetzelfde refrein: ‘Er zijn ergere kwalen, kijk liever naar het klimaat, de ellende met de Poeders Mann weet-je-nog-wel-in-Sint-Niklaas, de verkeersdoden, de onbetrouwbare kerncentrales…

Lees verder

STOFFvzw in september

Boerenwormkruid op een industriezone langsheen de spoorweg Antwerpen-Gent. Een geneeskrachtig en ontsmettend kruid dat zich niet laat doen.

Foto ©Stefaan van Biesen

Els Dottermans, Eurudike De Beul, Amparo Cortés, het Nadar Ensemble en Maya Stoffijn zullen optreden bij STOFF 01. Het wordt de eerste van een jaarlijks terugkerend evenement. Iets met poëzie, beweging, klanken taal, muziek en rare manieren. Het gedenken van de asbestslachtoffers dompelen we niet in een bad van ellende of opstandigheid, neen, het wordt schoonheid, iets uniek met allure: cultuur in haar breedste betekenis en in relatie met de realiteit van…

Lees verder

Aan de ene kant is er die grote wereld met asbestbonzen die schaamteloos het commercieel product gebruiken om geld en macht te verwerven. Het  gebeurt niet alleen in landen met nog slechter geïnformeerde en uiterst kwetsbare bewoners zoals Vietnam, Brazilië en India maar ook in Rusland en de Verenigde Staten bijvoorbeeld. Vorige maand nog versoepelde president Trump de aanbevelingen voor het gebruik van asbest. Het is niet ondenkbaar dat de asbestmijnen er terug geopend worden. Zo negeert hij de 40.000 asbestdoden die jaarlijks in ‘zijn’ Amerika sneuvelen. Het is geen nieuws, het is er altijd al en zowat…

Lees verder

© Stefaan Van Biesen,  Melsele juli 2019

Niets is hetzelfde. De getuigenissen van asbestslachtoffers brengen uiteenlopende inzichten en gevoelens. We horen hoe alle leden van een gezin  getekend blijven door de dood van de vader. Het zijn negen kinderen en die vader stierf 52 jaar geleden. Iemand anders is boos omdat een dokter foute informatie noteert en de weduwe zo de uitkering van het asbestfonds mankeert. Of hoe de directie van een ziekenhuis euthanasie weigert terwijl de stervende erom vraagt en de doodstrijd ondraaglijk lang en pijnlijk is. Er is droefheid, pijn, woede en frustratie, maar ook…

Lees verder